ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಾಕೆ

ಎಲ್ಲರಂಥವಳಲ್ಲ ಈಕೆ

ನನ್ನ ಕಂಡು ಮುಸಿಮುಸಿ ನಗುವಳು ಯಾಕೆ?

ನಾ ಕೇಳಿದೆ; ಅಲ್ಲ ನೀ ಹೀಗೇಕೆ, ಆದರೆ

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಗು ಚೆಲ್ಲಿದಳು ಈ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಾಕೆ

ಇವಳ ಕಿಲಕಿಲ ನಗು ಮನಕೆ ಕಚಗುಳಿ

ಇವಳ ಕುಲುಕು ನಡೆ ಮೈಗೆ ಛಳಿ ಛಳಿ.

ಇವಳು ನಡೆದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸಂಪಿಗೆಯ ಘಮಘಮ

ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ ಈ ವೈಯ್ಯಾರಕ್ಕೆ ಸರಿಸಮ.

ಹೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡೆ ನಾನವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲವನು,

ಮರೆತೆನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ ಅವಳ ಅಂದವನು

ಅಯ್ಯೋ ಬಿದ್ದೆನೆ ಇವಳ ಹಳ್ಳಕೆ,

ಏಳಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ನಾ ಮೇಲಕೆ.

ನೀವ್ಯಾರಾದರೂ ಬಿದ್ದೀರಿ ಜೋಕೆ. ಏಕೆಂದರೆ,

ಎಲ್ಲರಂಥವಳಲ್ಲ ಈ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಾಕೆ.

-- ಅರುಣ ಸಿರಿಗೆರೆ